Zachowaj zdrowy rozsądek i bądź bezpieczny!

Czyli jak postępować w przypadku narażenia zakażeniem wirusem HCV.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C (HCV) stanowi jeden z najpoważniejszych problemów epidemiologicznych w zakresie chorób zakaźnych w Polsce. Co więcej, każdego roku rejestruje się ponad trzy tysiące nowych zakażeń HCV, a ponad 150 tys. osób w Polsce nie wie o tym, że jest zakażona HCV, stanowiąc tym samym źródło zagrożenia dla innych.

shutterstock_303759458-1024x683W rzeczywistości każdy człowiek może być narażony na zakażenie HCV. Im wcześniej wirus zostanie wykryty, tym większa szansa na wprowadzenie leczenia zanim zmiany chorobowe w wątrobie i innych narządach staną się nieodwracalne, a tym samym, dzięki właściwemu leczeniu mamy szansę na całkowity powrót do zdrowia. Wiedząc, o obecności wirusa jesteśmy w stanie ograniczyć takie zachowania i nawyki żywieniowe, jak spożywanie alkoholu, dieta obfitująca w tłuszcze i węglowodany oraz stosowanie niektórych leków OTC, które przy współistniejącej infekcji HCV znacznie przyspieszają degradację wątroby.

Wirus HCV znajduje się we krwi i innych tkankach osoby zakażonej. Do zakażenia dochodzi, gdy wirus przedostanie się z krwi osoby zakażonej do krwi osoby zdrowej w trakcie naruszenia ciągłości skóry lub błon śluzowych poprzez kontakt ze skażonymi narzędziami zabiegowymi lub kosmetycznymi, a także wraz z różnego rodzaju preparatami wstrzykiwanymi w trakcie zabiegów medycznych i kosmetycznych. Wbrew pozorom, do takich sytuacji dochodzi bardzo często w życiu codziennym i zawodowym, dlatego podstawowe zasady ostrożności nie powinny być nam obce.

shutterstock_174909758-1024x711Zakażenie wirusem HCV może nastąpić poprzez przyjmowanie narkotyków we wstrzyknięciach, zabiegi medyczne (zastrzyki, pobieranie krwi, zabiegi stomatologiczne, zabiegi chirurgiczne), kosmetyczne (manicure, pedicure i inne), zabiegi medycyny estetycznej (np. likwidacja zmarszczek), jak również poprzez kolczykowanie i tatuowanie. Przeniesienie wirusa może być wynikiem poddawania się zabiegom upiększającym, w trakcie których nie są przestrzegane ustalone standardy higieniczne, co wynika z niewiedzy lub zaniedbań osoby, która je wykonuje.

Istnieje również ryzyko przeniesienia zakażenia HCV w otoczeniu domowym, lecz jest ono bardzo niskie i zależy od relacji łączącej osobę zakażoną z poszczególnymi domownikami. Przeniesienie zakażenia może nastąpić w wyniku stosowania wspólnych maszynek do golenia, żyletek, narzędzi do manicure/pedicure, szczoteczek do zębów czy automatycznych wstrzykiwaczy insuliny lub nakłuwaczy.  Zagrożenie, choć niewielkie, jest również obecne w trakcie kontaktów seksualnych, które wzrasta w przypadku osób zakażonych HIV oraz stosowania ryzykownych praktyk seksualnych.

Powinniśmy pamiętać o tym, aby nie doprowadzać do sytuacji, w których istnieje ryzyko zakażenia wirusem. Nawet podczas kontaktu z naszymi najbliższymi należy zwrócić uwagę na to czy nie mamy kontaktu z krwią i zachować odpowiednie środki ostrożności.

Osoby częściej narażone na zakażenie to dzieci matek, u których wykryto zakażenie HCV w czasie ciąży (tzw. zakażenie wertykalne), osoby mające częsty kontakt z krwią– zawodowo (personel medyczny i laboratoryjny) lub przypadkowo np. podczas wypadku, bójki lub w sportach kontaktowych takich jak judo czy boks.

Ze względu na to iż, zakażenie HCV w większości przypadków przebiega bez zauważalnych, swoistych objawów istnieje duże prawdopodobieństwo, że pozostanie on niezauważony zarówno przez nas, jak i lekarza. Dlatego HCV określa się ‘cichym zabójcą’, lub ‘wirusową bombą zegarową’.

U niewielkiego odsetka osób, zaraz po zakażeniu, może pojawić się między innymi gorączka, zmęczenie, utrata apetytu, mdłości, wymioty, bóle brzucha i wiele innych objawów, które można przypisać różnym chorobom. Dlatego do wykrycia zakażenia niezbędne jest przeprowadzenie badań diagnostycznych w kierunku HCV.

Niestety nie istnieje żadna określona profilaktyka po narażeniu na zakażenie wirusem HCV. Należy obserwować osobę narażoną na zakażenie wirusem, a po upływie kilku tygodni od narażenia należy wykonać wspomniane badanie diagnostyczne na obecność HCV w celu rozpoznania zakażenia.

Jak postępować w sytuacjach zagrożenia?

  • W wyniku uszkodzenia skóry (po zakłuciu, zranieniu) należy przemyć okolicę rany, zabezpieczyć ją jałowym opatrunkiem (nie tamując wypływu krwi) i zgłosić się do Poradni Chorób Zakaźnych lub Szpitala Zakaźnego.
  • W przypadku zachlapania oka krwią należy zdjąć soczewki kontaktowe, przepłukać spojówkę oka kilkakrotnie wodą lub solą fizjologiczną, nie przecierać oka gazikami.
  • Natomiast w przypadku przedostania się krwi do jamy ustnej lub nosa należy kilkakrotnie przepłukać śluzówkę jamy ustnej i nosa zimną wodą lub solą fizjologiczną, ale nie używać środków dezynfekcyjnych.

W przypadku podejrzenia zakażenia wirusem należy udać się do Poradni Chorób Zakaźnych lub Szpitala Zakaźnego i poddać się badaniom, dzięki którym wirus zostanie wykryty. Warto mieć pewność i pozbyć się wszelkich wątpliwości.

Przede wszystkim, powinniśmy zapobiegać szerzeniu się wirusa oraz likwidować źródła zakażenia, ponieważ nie ma szczepionki przeciwko HCV i uodpornienie na niego populacji jest niemożliwe.

Żyjemy nie tylko dla siebie, ale również dla naszych bliskich, więc zadbajmy o to aby być zdrowym i nie stanowić zagrożenia dla innych. Najważniejsze to być świadomym realnych zagrożeń dla zdrowia i wiedzieć w jaki sposób o nie dbać. To przecież takie proste, a może tyle zmienić! Więcej informacji znajduje się na stronie www.jestemswiadom.org