Uwaga rekin! Strefa ryzyka!

Prezentacja grup w sposób szczególny narażonych na zakażenie (PWID)

Stosowanie narkotyków we wstrzyknięciach jest podstawowym czynnikiem ryzyka przenoszenia zakażeń krwiopochodnych (np. zakażenie HIV) i innych chorób zakaźnych (np. gruźlica). Jest to również jedna z podstawowych dróg transmisji HCV. Osoby stosujące narkotyki we wstrzyknięciach (ang. people who inject drugs; PWID), jak i również osoby, które stosowały narkotyki w przeszłości, nawet jednokrotnie, są zaliczane do głównych grup ryzyka zakażenia HCV w Regionie Europejskim. Ponadto, występuje silna zależność pomiędzy czasem stosowania narkotyków a zakażeniem HCV[1]. W przypadku osób stosujących narkotyki, częste jest występowanie konfekcji z innym wirusem zapalenia wątroby (np. HBV) lub HIV[2].

Według dostępnych oszacowań w Europie występuje około miliona byłych i obecnych użytkowników narkotyków przewlekle zakażonych HCV. Rozpowszechnienie zakażeń HCV wśród osób stosujących narkotyki jest często bardzo wysokie, tj. 12%-85%. Z danych zbieranych przez Europejskie Centrum ds. Zapobieganie i Kontroli Chorób (ang. European Centre for Disease Prevention and Control; ECDC) wynika, że stosowanie narkotyków we wstrzyknięciach stanowi podstawową drogę zakażenia HCV. W 2013r. omawiany czynnik ryzyka odpowiadał za 80,7% wszystkich przypadków o znanej drodze zakażenia[3]. Porównanie danych z 2012 r. (76,5%) wskazuje, że odsetek osób zakażonych HCV w wyniku stosowania narkotyków we wstrzyknięciach wzrasta. W większości krajów stosowanie narkotyków we wstrzyknięciach odpowiada za 30%-60% wszystkich przypadków HCV[4].

Podstawowy mechanizm przenoszenia zakażeń HCV polega na wspólnym użytkowaniu sprzętu do iniekcji, w tym strzykawek, igieł oraz pozostałych akcesoriów do przygotowywania roztworu narkotyku do wstrzyknięcia (np. łyżki oraz filtry). Wirus przenosi się poprzez skażoną krew, gdyż wśród użytkowników narkotyków powszechnie występuje praktyka polegająca na aspirowaniu (wciąganiu) krwi do strzykawki po podaniu narkotyku w celu jej dokładnego wypłukania z zawartości, a następnie ponowne wstrzyknięcie powstałej mieszaniny do światła żyły. Niektórzy użytkownicy narkotyków powtarzają tę czynność kilkakrotnie. W końcówce strzykawki, jak i również świetle igły zawsze znajduje się pewna ilość krwi. Jeżeli krew jest skażona, może to prowadzić do przeniesienia HCV na osobę, która będzie używała tego samego sprzętu później (HCV może przetrwać na sprzęcie do iniekcji nawet przez kilka dni do kilku tygodni[5]). HCV jest również przenoszone, choć w mniejszym stopniu, wśród osób stosujących narkotyki drogą donosową. Ponadto, transmisja HCV jest również możliwa na drodze kontaktów seksualnych zarówno wśród osób stosujących narkotyki, jak i również obecnych/ byłych użytkowników narkotyków i ich partnerów seksualnych lub klientów. Przyjmowanie narkotyków sprzyja bowiem ryzykownym kontaktom seksualnym. Ponadto, uzależnienie może prowadzić do oferowania usług seksualnych w zamian za narkotyki lub pieniądze, które następnie są przeznaczane na zakup narkotyków.

 

[1] Hickman M. HCV prevention – a challenge for evidence-based harm reduction. In: Rhodes T, Hedrich D, editors. Harm reduction: evidence, impacts, and challenges. Lisbon: EMCDDA; 2010.

[2] WHO Regional Office for Europe. HIV/AIDS treatment and care: clinical protocols for the WHO European Region. Copenhagen: WHO Regional Office for Europe; 2007.

[3] European Centre for Disease Prevention and Control. Hepatitis C surveillance in Europe; 2013. http://ecdc.europa.eu/en/publications/Publications/hepatitis-c-surveillance-in-europe-2013.pdf.

[4] European Centre for Disease Prevention and Control. Hepatitis B and C surveillance in Europe; 2012. http://ecdc.europa.eu/en/publications/Publications/hepatitis-b-c-surveillance-europe-2012-july-2014.pdf.

[5] Doerrbecker, J., Behrendt, P., Mateu-Gelabert, P., Ciesek, S., Riebesehl, N., Wilhelm,C., et al. (2013). Transmission of hepatitis C virus among people who injectdrugs: Viral stability and association with drug preparation equipment. Journalof Infectious Diseases, 207, 281–287.

13,160 total views, 3 views today